وقتی پیام پوررازقی مشغول نماز و ذکر و تسبیح میشد

شهید سید محمد زینال حسینی -فرمانده گردان- می‌گفت که یه موقعی یه کسی اومد تو آوردن که روانشناس بود . با اشاره به شهید پیام پوررازقی می‌گفت این بچه رو نذارید این همه نماز بخونه . این افسرده میشه‌ها ! این به لحاظ روحی روانی قاطی می‌کنه ! چرا این همه نماز می‌خونه ؟؟

من نمازهای پیام پوررازقی رو یادمه ! وقتی وایمیستاد و شروع می‌کرد ذکر گفتن ، تسبیح گفتنش و ذکر گفتنش اصلا حال ما رو دگرگون می‌کرد . این چیزی نبود که خیلی زیاد باشه بین بچه ها و همه ی بچه رزمنده‌ها اینطور باشن . پیام پوررازقی خیلی روح نورانی و معنوی ای داشت . شهید حاج عبدالله نوریان عاشق این بشر بود .  همه عاشقش بودن . شهدا همشون خاص هستند ولی ایشون در بین شهدا درخشندگی ویژه‌ی خودش رو داشت.

نه اینکه بخوام بگم حالا ایشون از سایر شهدا بالاتر بود ، این چیزا به من نیومده که بخوام حرف بزنم . اینا در تشخیص و علم و قضاوت خداست ولی اون چیزی که ما دیدیم ، به نظر من پیام پوررازقی چنین حالتی بود .