شهید مرتضی اسماعیل زاده یکی از شهدای شاخص گردان تخریب لشگر قمر بنی هاشم علیه السلام است. بچه های گردان تخریب در عملیات بدر دو گروه بودند که یک گروه به سرپرستی آقای محمد حسین‌پور و یک گروه هم به سرپرستی شهید اسماعیل‌زاده بود.
قرار بود که از خط لجمن دشمن عبور کنند و بروند روی پلی که روی دجله است به نام پل جویبر و این پل را منفجر کنند.
شهید اسماعیل زاده ۱۶ نفر نیرو داشت که دو عدد مین ام ۱۹ در کوله پشتی ایشان بود و در هر دستشان یک مین هم بود که جمعاً چهار مین می‌شد.
وقتی درگیری‌ها با دشمن تمام شد و به پشت لجمن دشمن رسیدیم ظاهرا یکی از فرماندهان گردان گفته بود که برویم پایین‌تر و آتش آنجا را خاموش کنیم و برگردیم. شهید اسماعیل‌زاده رفت و دیگر پیدا نشد. نمیدانیم، یا گم شد یا مسیر گردان را رفتند، نمیدانیم.
وقتی به سد رسیدیم، دیدیم چند تا از بچه‌های شهید اسماعیل‌زاده مثل آقای مکتبی آمده‌اند. آقای حسین‌پور هم رسید و چند نفر از نیروهای آقای حسین‌پور هم نبودند و چند نفر هم از گروه شهید اسماعیل زاده نبودند.
آنجا قرار شد دو گروه با هم جمع شوند و چون چاشنی ها دست فرمانده گروه بودند، هیچ مقداری از چاشنی‌ها دست آقای حسین‌پور و مقدار دیگر هم دست شهید اسماعیل‌زاده بود که پیدا نشد.
این دو گروه جمع شدند. با همان چاشنی‌هایی که دست فرمانده گروه دوم، آقای حسین پور بود، و با سه انفجار سنگین پل جویبر را منفجر کردند و الحمدالله پل سقوط کرد و تانک‌های عراقی نتوانستند از پل جوایبر رد بشوند بچه‌ها را محاصره کنند.
شهید اسماعیل زاده فردای عملیات آمد و پلی که قرار بود شهید باکری و بچه‌های لشکر ۳۱ عاشورا بزنند، آن چاشنی‌ها را در آنجا مصرف کردند.
و شاید معجزه خدا بود که ایشان گم بشود و آن چاشنی‌ها روی پل دیگر استفاده شود. حالا آن پل هم زده نشد ولی همین که دشمن را چندین ساعت معطل کردیم؛ خودش معجزه‌ای بود.
