• امروز : دوشنبه, ۱۷ شهریور , ۱۴۰۴
محمد جهان بین از وضعیت زندانیان پیش از انقلاب می گوید

مجبورم کردند با پاهای زخمی روی برف بدوم

  • کد خبر : 6486
مجبورم کردند با پاهای زخمی روی برف بدوم

سال ۱۳۵۵ بود. زندانی کمیته مشترک بودم. پاهایم از شدت ضربات کابل، به سختی آسیب دیده و باندپیچی شده بود.  بعد از اینکه از اتاق حسینی بیرون آمدم، مرا به حیاط کمیته مشترک بردند که حوضی در وسط آن قرار داشت. آنجا با همان پاهای زخمی و باندپیچی شده، مجبورم کردند که دور حوض بدوم. […]

سال ۱۳۵۵ بود. زندانی کمیته مشترک بودم. پاهایم از شدت ضربات کابل، به سختی آسیب دیده و باندپیچی شده بود. 

بعد از اینکه از اتاق حسینی بیرون آمدم، مرا به حیاط کمیته مشترک بردند که حوضی در وسط آن قرار داشت. آنجا با همان پاهای زخمی و باندپیچی شده، مجبورم کردند که دور حوض بدوم.

آن زمان، بهمن‌ماه ۱۳۵۵ بود و هوا خیلی سرد بود. برف می‌بارید و اطراف حوض پوشیده از برف بود. 

این وضعیتی که تعریف کردم، فقط شامل حال منِ زندانی نبود؛ تمام زندانیان سیاسی هم به همین شکل مجازات می‌شدند.

لینک کوتاه : https://khaledin.com/?p=6486
  • نویسنده : محمد جهان بین
  • منبع : خالدین

برچسب ها

خاطرات مشابه

ثبت دیدگاه