شهید اصغر رحیمی یک پسر نوجوان با جثه ی بسیار کوچک بود که مو هم در صورتش اصلا نبود . شهید پیام پوررازقی که از قدیمی های گردان تخریب بود ، با اینطور بچه ها که در گردان تازه وارد بودند خیلی صمیمیت پیدا می کرد . شاید یک ایجاد صمیمیت یک مأموریتی بود که شهید حاج عبدالله نوریان و یا شهید سید محمد زینال حسینی به ایشان داده بود که هوای اینطور بچه ها را داشته باشند .
حاج عبدالله و سید محمد اعتقادشان این بود که این ها امانت های مردم هستند و آمدند در اختیار ما قرار گرفته اند . لذا سفارش میکرد که هوای این بچه هایی که جثه شون خیلی کوچک است و شاید به سن بلوغ هم نرسیده بودند را داشته باشید .
شهید پیام پوررازقی خیلی دقت داشت روی این بچه ها ، ولی شهید اصغر رحیمی با خیلی دیگر از بچه ها تفاوت داشت . اصغر ، یک بچه ی بسیار پرجنب و جوش بود . تقریبا هر روز برای تمام بچه های گردان چای درست می کرد . چای های ذغالی خیلی خوش مزه ای هم درست می کرد . شهید اصغر رحیمی یکی از بچه های بسیار پرجنب و جوش و شاداب گردان بود.
