13 سال پس از جسارت صدام به بارگاه قدسي حضرت اباعبدالله الحسين(ع) و كشتار بسياري از شيعيان و سادات و علماي حسيني، حسني و علوي توسط اين جنايتكار و در حالي كه شمارش معكوس حمله به حكومتش به ثانيه‌هاي پاياني نزديك مي‌شد موسم عاشوراي حسيني در زمستان سال 2003 فرا رسيد. صدام كه خود را در لبه پرتگاه مي‌ديد و حتي براي فرار از حمله اربابانش تعداد فشنگ‌هاي تفنگ‌هاي ارتش رو به زوالش را نيز به سازمان ملل متحد داده بود دست به دامان امام حسين (ع) شد تا بدينوسيله با بدست آوردن همراهي شيعيان كه اكثريت جمعيت عراق را تشكيل مي‌دادند براي حكومت خود سپر و حفاظي ايجاد كند.
در آن روز صدام دستور داد 72 ديگ بزرگ غذا آماده كنند و در خبرها اعلام كنند كه صدام حسين براي امام حسين (ع) و به تعداد شهداي كربلا نذري خواهد داد.
صدام شبانه به كنار ديگ‌هاي غذا آمد و با بيل مشغول به هم زدن برنج و خورشت قيمه عراقي شد تا نشان دهد از مريدان حضرت سيدالشهدا است. در كنار ديگ‌ها و در مقابل تلويزيون بغداد نماز گذارد و از امام حسين (ع) خواست تا او را در جنگ با كفار يزيدي صفت همراهي كند.
برخي روحانيون وابسته نيز كه امروز در عراق كارنامه‌اي فضاحت‌بار دارند در تلويزيون صدام را در سرزمين امام حسين (ع) سرباز و لشگر خدا ناميدند.
«حمود»، منشي صدام بعدها و بعد از گرفتار شدن در چنگال سرنوشت در خصوص اين نمايش صدام گفت: ابوعدي (صدام) به او گفت نمايش سختي بوده است مثل اينكه كسي به كمرش زده است. حمود مي‌گويد: صدام گفت مثل آن روز كه ايراني‌ها در جبهه‌ها تا سقوط بصره پيش آمدند و مجبور شديم براي زيارت حضرت علي (ع) به نجف برويم خرد شدم كه اميدوارم بر ضد شيعيان تلافي كنم و اما اين تبليغات نتوانست صدام را از تحقق وعده الهي نجات بدهد و صدام در محلي كه بسياري از سادات و علماي حسيني و علوي به مسلخ رفته بودند به دار مجازات رفت.
