بعد از پذیرش قطعنامه ، فرماندهان خط با فرمانده های خطی عراق ارتباط گرفته بودند ، چون جنگ نبود . بچه های خط خودمان با مسئول خط عراقی ها صحبت می کردند . بعضی از آنها می دانستند جنازه های نیروهایشان کجاست و ما هم می دانستیم و می گفتیم فلان جا جنازه بچه های ما هست .
ما یک سری جنازه لب خط آوردیم . یک جنازه می بردیم و یک جنازه تحویل می گرفتیم . فرماندهان هم یک چیزهایی هم بین خودشان می نوشتند …
