عون، پسر عبدالله جعفر بن طيار و مادرش زينب كبري عليهاالسلام، دختر اميرمومنان عليه السلام است. سيره‌نويسان نوشته‌اند كه وقتي امام حسين (عليه السلام) از مكه خارج شد، عبدالله بن جعفر نامه‌اي را براي امام ارسال داشت كه در آن از امام درخواست كرده بود كه از عزم خود باز گردد. عبدالله بن جعفر نامه خود را توسط فرزندانش عون و محمد به سوي امام فرستاد، بعد از آن، عبدالله به سوي عمرو بن سعيد بن عاص والي مدينه رفت و از او براي امام حسين (علیه السلام) امان درخواست كرد.
او هم به امام نامه‌اي نوشت و آن را توسط برادرش يحيي به سوي امام فرستاد. عبدالله هم او را همراهي كرد تا اين كه در ذات عرق آنها امام حسين (علیه السلام) را ملاقات كردند. حضرت نامه را مطالعه فرمود و از درخواست آنها سر باز زد و فرمود: انّي رايت رسول الله في منامي، فامرني بما أنا ماضٍ له؛ من در خواب رسول خدا را ديده‌ام، پس ايشان مرا به ادامه راه امر كرده‌اند. بنابراين من به همان چيزي كه مرا امر فرموده است، عمل مي‌كنم.
پس از آن، امام پاسخ نامه را به عمرو بن سعيد نوشتند و از آن دو نفر جدا شدند. آنها نيز بازگشتند. آخرالامر، عبدالله بن جعفر به دو فرزندش عون و محمد سفارش كرد كه همراه امام حسين (علیه السلام) باشند. عبدالله بن جعفر براي مبارزه با آن قوم به ميدان آمد و جنگ آوري خود را نشان داد. پس از آن رشادت‌هاي چشمگير عون، شخصي به نام عبدالله قُطبة الطائي با شمشير به او حمله كرد. با ضربه او، عون به شهادت رسيدقولي ديگر حكايت از اين دارد كه مزار مربوط به عون بن عبد الله است كه با دوازده واسطه به امام حسن مجتبي (علیه السلام) مي‌رسد.
اين قول صحيح‌تر به نظر مي‌رسد زيرا بايد عون نيز در كنار ساير شهدا دفن شده باشد؛ اما برخي دليل دور بودن اين مكان از حرم و مزار شهيدان را چنين مي‌دانند كه وي به همراه حبيب بن مظاهر اسدي براي جلب كمك طايفه بني اسد به اين مكان رفته بود و در بازگشت با سپاه عمر بن سعد درگير و شهيد شده است. به هر روي مزار امروزي كه متعلق به عون بن عبدالله است، از عصر صفوي به جاي مانده و در عصر قاجار نيز تعميراتي بر آن صورت گرفته و گنبد آن كاشي كاري شده است. امروز اين مقبره كه در مسير كربلا به بغداد قرار دارد مورد عنايت و توجه زائران بيشماري است كه عشق شهادت و اهل بيت و كربلا را در سر دارند.
