فرمانده ای که قرائت ،تدبر، پناه و تصمیمش همه در پرتو آیات الهی بود و رهبری و قرآن را دو ستون اصلی مسیر خود میدانست.
حجت الاسلام والمسلمین حسین طائب: اگر بخواهیم نسبت شهید سردار سلامی را با قرآن در یک جمله خلاصه کنیم، باید گفت: قرآن، قطب نمای همه ابعاد زندگی سردار شهید سلامی بود. ویژگیهای قرآنی سردار در چهار بعد اصلی متجلی بود.
اهل قرائت قرآن بودن – حافظ قرآن بودن – اهل تدبر در قرآن بودن – پناه بردن به قرآن در همه ی امور زندگی و کاری
سردار سلامی نه تنها در جلسات رسمی ،سپاه، بلکه در نشستهای شورای عالی امنیت ملی نیز داوطلب نخست قرائت قرآن بود. در یکی از گفت و گوهای ،خصوصی با لحنی آرام و صمیمی گفته بود پناه من در سختیها قرآن است. سحرها یک جزء قرآن را تلاوت میکنم این آرامش را در هیچ چیز دیگری پیدا نمی کنم.
در جلسات فرماندهی که به صورت هفتگی برگزار می شد همیشه قرآن را باز می کرد و خود آغازگر جلسه با تلاوت قرآن بود. بارها پس از تلاوت قرآن میگفت دقیقاً آیاتی آمد که با موضوع جلسه مان هماهنگ بود. به ویژه پس از جلسه عملیات طوفان الاقصى، هنگام تفال به قرآن، آیاتی درباره ی بنی اسراییل و تقابل با یهود آمد و سردار با شگفتی گفت: این بشارت قرآن است که این عملیات به پیروزی اسلام ختم خواهد شد.
جنس معنوی سردار، جنس بشارت بود و ایشان اهل مباشرات قرآنی بود و مسیر سخنانش را با همان نویدهای الهی تنظیم می کرد.
در عملیات وعده ی صادق، سردار شهید سلامی به اتفاق سردار محقق، با تفال به قرآن، به آیه ی معروف درباره ی حضرت اسماعیل رسیدند: «إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ» و این گونه، نام عملیات وعده صادق، از قرآن وام گرفته شد.
در حمایت از فعالیتهای قرآنی، شهید سلامی از حامیان بی چون و چرای طرحها و برنامه ها بود. در زمینه های قرائت و مفاهیم و آموزش و ترویج قرآن هر کس ایده ای داشت بر حمایت ایشان حساب میکرد. اگر بخواهیم رابطه ی شهید سلامی با قرآن را در زبان قرآن توصیف کنیم این آیه بهترین توصیف است: إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلتِي هِيَ اقوم وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِيرًا
سردار شهید سلامی قرآن را راهنمای اقوم میدانست و عمل به آن را مسیر عاقبت بخیری و این پاداش الهی در او تجلی یافت و در سحرگاه در آستانه نماز صبح به دست شقی ترین اشقیا، رژیم صهیونیستی اسراییل به وصال معبود رسید. این همان پایان مطلوب اولیای خداست.
در کنار قرآن، ستون دوم شخصیت او، تبعیت کامل و بی چون و چرا از ولایت فقیه بود. باور داشت که رسیدن به مسیر حق بدون اطاعت از رهبری ممکن نیست. در برابر ملامت دیگران، مسیرش را عوض نمیکرد و محافظه کار نمیشد و می گفت: «تبعیت از رهبری باید هم در زندگی شخصی و هم در ساختار سپاه نهادینه شود.
حجت الاسلام و المسلمین طائب در پایان چنین دعا می کند: خداوند ما را نیز در زمره ی شهدا و سالکان این راه قرار دهد تا شاید به قافله ی این دوستان و اساتید الهی ملحق شویم.
