فرماندهان عزیزی چون باکری ، همت ، زنگی آبادی ، کازرونی ، میرحسینی و دیگران در دانشکده ها درس نخواندند . بلکه در میدان عملی جنگ پرورش یافتند . لذا کسی که فرمانده گردان بود و مسئولیت یک محور را بر عهده داشت ، انتخاب او کاملا دقیق بود . بعضی از برادران در اواخر جنگ به کلاس های آموزشی دانشگاه سپاه رفته و یا دوره های دافوس (دانشگاه فرماندهی و ستاد ) را گذرانده بوده اند ، وقتی به جبهه می آمدند دچار مشکل میشدند .
چون آن چیزی که خوانده بودند با آن چیزی که در عمل میدیدند قابل مقایسه نبود . شاید اعتراف خوبی نباشد ولی ما اواخر جنگ مانع میشدیم که فرمانده گردان هایمان به چنین کلاس هایی بروند . چون شاکله جنگ ما به چنین آموزش هایی نمیخورد . ما درگیر یک جنگ نابرابر بودیم و جانگ نابرابر ابزار و تفکر خودش را میطلبد . لذا تمام دفاع ما در طول جنگ نا مقارن بود .