جنبش ملی شدن صنعت نفت از شلکیک گلوله های فدائیان به سوی مخالفین این جنبش آغاز شد و به سمت و سویی خاص گرایش یافت. اگرچه به روایت های متعدد بین فدائیان اسلام از یک سو و گروه های ملی و همین طور آیت الله کاشانی اختلافاتی بود:
«نواب صفوی و دوستانش مشکل اصلی ایران را در وجود شاه می دیدند و نظر او مبارزه با دربار بود، ولی جبهه ملی، مرحوم کاشانی و دکتر مصدق و دیگران رزم آرا را مشکل اساسی می داستند. نواب سرانجام تسلیم نظر آن ها شد و قرار شد که رزم آرا به وسیله فدائیان از میان برداشته شود. در اسفند 1329 مرحوم خلیل طهماسبی رزم آرا را ترور کرد، پس از ترور او، راه برای بالا آمدن جبهه ملی ایران برداشته شد، و در این جریان دربار ناچار از عقب نشینی شد و با ریاکاری در مقابل نیروهای ملی تسلیم شد.
… در این موقع بین نواب صفوی و جبهه ملی اختلاف ایجاد شد. فدائیان معتقد به ادامه مبارزه علیه شاه بودند ولی جبهه ملی این را مصلحت نمی دانست. دکتر مصدق و مرحوم کاشانی هم این اعتقاد را داشتند، همه اعضای جبهه ملی جز «نریمان» خواهان مبارزه در چارچوب قانون بودند و این عملا «کاری به کار دربار نداشته باشیم.»1
1-محمدجواد حجتی کرمانی، آموزگار من نواب: چگونه با نواب صفوی آشنا شدم؟، تهران، اطلاعات، 1385، ص 170
