تاریخ مسلمان ها، در دوره های مختلف، شاهد و روایتگر افرادی بوده که مظهر انسان تربیت یافته در مکتب اهل بیت علیهم السلام بودن.
این انسان ها همیشه حجتی بودن برای دیگران تا کسی در حقانیت و بی همتا بودنِ مکتبِ انسان سازِ اسلام تردیدی به خودش راه نده.
انسان های صاحب نفسی که به برکت نفس زدن هاشون درب های هدایت بر روی بنده های خدا باز میشه، هیچوقت تعدادشون کم نبوده و کم نخواهد بود.
به نظرم پاسخ به سوال مرجع عالیقدر دنیای اسلام که فرمودند : (چه شده که متن حوزه خلوت شده است؟!) ، نیازمند بررسی این واقعیته که حوزه های علمیه دارن در چه مسیری حرکت میکنن؟ آیا واقعا راهِ انسان سازِ شیخ انصاری و دیگر بزرگان ادامه داره؟ شیخِ انصاری های حوزه های علمیه، امروز در کدام حوزه ها در حال نفس زدن هستن؟
البته که این جایگاه ها هنوز هم حتما از صاحب نفس ها برخوردار هستن، اما حقیقت اینه که تعداد افرادی که در این جایگاه ها هستن و پوشش اسلامی دارن ولی بویی از تربیت اسلامی نبردن هم کم نیست.
بنده به شخصه افرادی رو دیدم و میشناسم که خودشون رو به این جایگاه ها که اسم بردم رسوندن اما مستحقش نیستن. آدمای عجیبی که در بین اوقات نماز، انواع و اقسام ظلم ها رو در حق خود و دیگران مرتکب میشن ولی نمازشون رو طوری میخونن که انگار صاحب الامر (عج) عنایت ویژه ای داشتند…
نماز و روزه و روضه و… تنها راه برای رشد و کمال انسانه، اگر ما قصد استفاده صحیح ازشون داشته باشیم. گاهی هم ثمره ای جز عُجب و خودپسندی نداره. پناه بر خدا
شنیدم از کسی که میگفت : فلانی وقتی نماز میخونه انسان از نماز زده میشه نعوذبالله…
نماز خوندن و روزه گرفتنِ اولیای خدا جلوی هر بهانه گیری ای رو میگیره ولی گاهی هم باید به جوون ها حق داد. جواب کسی که واقعا بخاطر بد رفتاریِ عدّه ای بی تقوا، از دین و دین دار های حقیقی رنجیده، استدلال و احتجاج نیست.
در مقابل این افراد باید متوسل شد به : کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم. (دعوت کننده ی مردم به دین باشید اما به وسیله ی چیزی غیر از زبان)
امروز اگر میبینیم بعضی جوون ها دین گریز شدن و دائما بر طبل لجاجت میکوبن، راه مقابله با این پدیده و راه مواجهه با این افراد، نه زور و اجباره و نه قهر و تنبیه.
جامعه ی مذهبی باید تلاش کنن در باطن خودشون مشکل رو حل کنن. ماها باید درون خودمون رو اصلاح کنیم تا وقتی یک کسی که ظاهرا پایبندی به دین نداره، با دیدن ما جذب اسلام بشه.
کاش همه ی ما بدونیم که اسلام به ذات خود ندارد عیبی، هر عیب که هست از مسلمانی ماست.
اما برای خلوت نشدن حوزه های علمیه یا حوزه ها باید با این افراد منافق برخورد کنن، یا باید اعلام برائت کنن یا دائما و آن به آن به جوون ها گوشزد کنن که اسلام به ذات خود ندارد عیبی…
این روشِ برخوردِ سلبی، نیازمند پررونق شدنِ جریانِ انسان ساز در حوزه ها هم هست. حوزه ای که رئیس و متولی و اساتیدش صاحب نفس نیستن، خلوتی و تعطیلیش بهتره…
حتما هستن تعدادی از مخاطبان و دوستان ما که مثل من، با دیدن ظاهر مذهبی و ادعاهای بعضی به اصطلاح حزب اللهی ها بهشون اعتماد کردیم، بعد از مدت نه چندان بلندی فهمیدیم که همه ی این ظاهرسازی ها پوششی بوده برای بندگی شیطان و پرستش هوای نفس البته بدون عذاب وجدان…
هیچ یک از ما مبرّی نیستیم از خطا و نفاق، از طرفی هم حقیقت اینه که نفاق یک عده، دلیل خوبی برای بی اعتمادی به اصل جریان هدایت نیست، پس لازمه روزی صد بار با خودمون تکرار کنیم و دعا کنیم که اللّهم ثبت قلبی علی دینک…
