اصبغ بن نباته حنظلى گويد: امير المؤمنين عليه السلام را ديدم روزى كه بصره را فتح كرد و بر استر رسول خدا صلى اللّٰه عليه و آله سوار بود. سپس فرمود: اى مردم! بشما خبر ندهم كه بهترين مخلوق در روزى كه خدا آنها را گرد آورد (روز قيامت) كيست؟ ابو ايوب انصارى برخاست و عرض كرد: چرا اى امير المؤمنين بما خبر ده، زيرا (نزد پيغمبر و هنگام نزول وحى و دانستن حقايق و واقعيات) تو حاضر بوده‌اى و ما غايب.
فرمود: همانا بهترين مخلوق در روزى كه خدا گردشان آورد، هفت تن از فرزندان عبد المطلبند كه جز كافر و جاحد منكر فضيلت ايشان نباشد.
عمار بن ياسر – رحمه اللّٰه – برخاست و عرض كرد: يا امير المؤمنين نام آنها را بما بگو تا بشناسيمشان.
فرمود: بهترين مخلوق روزى كه خدا گردشان آورد، پيغمبرانند و بهترين پيغمبران محمد صلى اللّٰه عليه و آله است و بهترين شخص از هر امتى بعد از پيغمبر آنها وصى او است تا آنكه پيغمبرى در زمان او آيد (پس آن پيغمبر از وصى پيغمبر سابق افضل است) و همانا بهترين اوصياء، وصى محمد عليه و آله السلام است، همانا بهترين مخلوق بعد از اوصياء، شهيدانند، همانا بهترين شهيدان حمزة بن عبد المطلب و جعفر بن ابى طالب است كه دو بال تر و تازه دارد و با آنها در بهشت پرواز ميكند و به احدى از اين امت جز او دو بال عطا نشده است، خدا آن را براى احترام محمد صلى اللّٰه عليه و آله و تشريف او عطا كرده است و ديگر دو نوه پيغمبر حسن و حسين و مهدى عليهم السلام‌اند كه خدا هر كه را از ما خانواده بخواهد مهدى قرار دهد.
سپس اين آيه را تلاوت فرمود:
«آنها كه اطاعت خدا و پيغمبر كنند، همدم كسانى هستند كه خدا بايشان نعمت داده يعنى پيغمبران و راست پيشگان و شهيدان و نيكوكاران، و اينان نيكو رفيقانند، اين تفضل از جانب خداست و دانائى خدا بس است-۶۹ سوره ۴-».
